In een tafelopstelling stel je poppetjes op die iets te maken hebben met jouw vraag, Familieleden, collega’s of iets abstracts. De manier waarop je ze neerzet ten opzichte van elkaar zegt iets over de onderlinge verhouding.

Vloerankers, papiertjes of stoelen hebben een vergelijkbaar effect. Een verschil is dat je op een papiertje of vloeranker kan staan. Daardoor kan je wat intenser ervaren wat die plek met je doet.

Een opstelling met representanten heeft als voordeel dat representanten ook informatie kunnen geven over wat ze waarnemen en voelen op de plek waar ze staan. Bijkomend is dat representanten vaak niets van de achtergrond van de vraag weten, en dus zuiver waarnemen. Dit geeft doorgaans diepgaande inzichten. 

Doordat we zo met ons hoofd dingen proberen te verklaren en te begrijpen, vergeten we bijna dat er ook nog op een dieper niveau waardevolle informatie beschikbaar is. We noemen dit vaak de onderstroom, de laag die niet zichtbaar, maar wel waarneembaar is, het niveau van de ziel. Een opstelling laat zien wat zich op dat niveau afspeelt. En maakt duidelijk waarom het in de bovenlaag maar niet lukt om iets op te lossen. In die diepe laag gaat het over binding, ordening en balans. Waar ben je loyaal aan vanuit je gezin van herkomst, of vanuit het groepsgeweten. Waar is dit probleem een oplossing voor? Iedere opstelling brengt een innerlijke beweging op gang.